سه دلیل برای سایش پیچ

به دلیل اول، پیچ باید طوری طراحی شود که قبل از شروع فشرده سازی، مذاب شروع به تشکیل شود. برای جلوگیری از انسداد کامل مواد جامد باید در باقی مانده پیچ به اندازه کافی ذوب وجود داشته باشد. اگر طرح بیش از حد تهاجمی باشد (یعنی تراکم پذیری بیش از حد بالا باشد)، مذاب مجبور می شود در پایین دست (یا حتی بالادست) جریان یابد به طوری که بخش کوچکی از کانال کاملاً با مواد جامد پر شود. در این حالت، فشار ممکن است به طور لحظه ای به سطوح شدید افزایش یابد زیرا پیچ سعی می کند مواد جامد را به سمت ناحیه کاهش دهنده فشار دهد. من فشارهای گذرا را بیش از 10000 psi مشاهده کرده ام زیرا پیچ به طور موقت با مواد جامد مسدود شده است.

انسداد فقط به صورت آنی رخ می دهد، در این مدت تنش برشی شدید موضعی روی دوشاخه با تشکیل مقداری مذاب، به طور موقت دوشاخه را آزاد می کند. این پلاگ ها را می توان به صورت تصادفی و پیوسته در تمام طول فشرده تشکیل داد. از آنجایی که عرض کانال 8 تا 9 برابر پهنای نخ است، فشار فوراً به جلو و پرواز بعدی ممکن است 4 تا 4.5 برابر فشار کانال نزدیک شود. با فشار بسیار کمتر در طرف مقابل پیچ، پیچ با نیروی زیادی به داخل بشکه روبروی آن محل رانده می شود. نیروهای فشاری و چرخشی پیچ با هم کار می‌کنند تا سطح سخت را تا سطح لوله می‌سایند و به سادگی سطح سخت را از حالت پرواز خارج می‌کنند.